Parametrami pozwalającymi na ocenę równowagi kwasowo – zasadowej jest oznaczenie odczynu pH krwi lub moczu. Najbardziej miarodajną metodą pozwalającą na oznaczenie odczynu pH krwi jest badanie gazometryczne. Materiałem do badania jest krew, może to być krew włośniczkowa (czyli pobrana poprzez nakłucie opuszki palca lub płatka ucha) lub tętnicza (najczęściej pobierana z tętnicy promieniowej lub udowej). Zaleca się aby do gazometrii pobierać krew tętniczą, gdyż wyniki z niej uzyskane w sposób najbardziej precyzyjny i wiarygodny odzwierciedlają rzeczywistą ilość kwasów i zasad w organizmie. Poziom pH moczu można oznaczyć albo w laboratorium, gdzie oceniana jest zawartość jonów wodorowych w próbce moczu pobranej od chorego (im ich więcej tym pH niższe) albo przy użyciu papierków lakmusowych. Papierki te mają zdolność do zmiany zabarwienia w zależności od pH substancji, z którą się kontaktują. Badanie przy pomocy papierków lakmusowych, w przeciwieństwie do badań przedstawionych wyżej, pozwala tylko na przybliżoną ocenę stopnia utrzymania równowagi kwasowo zasadowej naszego organizmu, nie dając nam dokładnych wartości.
